متن ترانه لطف از رضا بهرام

ببین عاشق شدم ای رهگذر مرا هرجا که شد با خود ببر باورم کن
تا تو از راه رسی شاعران شعر سرایند قوم مردان مبارز به این شهر بیایند
تا تو از راه رسی پنجره ها باز بماند مرد و زن بر سر هر کوچه آواز بخوانند
خالی از لطف نباشد گذری کنی از این کوچه بن بست
خالی از لطف نباشد بر دل غم زده ما بکشی دست
من توقع ندارم همنشینم شوی ای حضرت دریا
خالی از لطف نباشد بزنی موجی بر این ساحل تنها
زیبای من تنها تویی صبرو قرار من همه دارو ندار من
نخواهی بگذری از این دل آزرده من
بی تو که لبخندی دگر با من نمی ماند
همه دنیا که میداند تویی حال خوش این باور پژمرده من
ماه شبگرد کجاست صورت ماه تو کجا شب بی نور کجا زلف سیاه تو کجا
دل مغرور مرا ببین رساندی به کجا که شدم حرف زبان همه عالم به خدا
زیبای من تنها تویی صبرو قرار من همه دارو ندار من
نخواهی بگذری از این دل آزرده من
بی تو که لبخندی دگر با من نمی ماند
همه دنیا که میداند تویی حال خوش این باور پژمرده من